آشفته ام

شاید این روزها باید خیلی خوشحال باشم و ذوق کنم برای اتفاقاتی که برام پیش اومده ولی واقعیتش نه خوشحالم و نه حال خوبی دارم. این روزها دلم راه خودش رو میره و عقلم هم راه خودش رو. منم نشستم سر دوراهی و کشمکش این دوتا رو تماشا میکنم. هر کدوم از این دو با منطق خودش میخواد من پا توی مسیرش بذارم و همراهش بشم. اما با هر کدوم که میرم از نیمه ی راه دوباره برمیگردم سر همون دوراهی.
اصلا این روزهام رو دوست ندارم.
خیلی آشفته ام و این رو از این چندتا خط نوشته میشه فهمید