یه اخلاق بدی دارم که خودم هم ازش بدم میاد و اون اینکه کلا دقیقه نودی ام . انگار نوعی بیماری دارم که حتما باید کارهام رو توی آخرین فرصتی که دارم انجام بدم. خودم هم میدونم کار کردن توی دقیقه نود چیزی جز استرس و اعصاب خردی نداره ولی درس عبرت نمیشه. خیلی هم تلاش کردم که این عادت بد رو ترک کنم ولی بی فایده است. بیشترین جایی که این اخلاقم نمود کرده توی کارم هست. هیچ وقت نشده مثلا آخر اردیبهشت اظهارنامه مالیاتی و دفاتر و ... آماده باشن و من خرداد و تیر یک نفس راحت بکشم. همین الان که این پست رو مینویسم کلی کار تلمبار شده دارم که به جای انجام دادن نشسته ام و نگاه شون میکنم. حتی دوربینی هم که بالای سرم نصب کردن هم کاری از پیش نبرده. واقعا خسته شدم
